Έβδομη Αίσθηση

Την έμπνευση του ονόματος είχε το 1985 η Πόλυ Κορμανού, η ιδρύτρια της Έβδομης Αίσθησης. Όταν την ρωτήσαμε γιατί αυτό το όνομα, πως το εμπνεύστηκε, απάντησε απλά: «Από την τρέλα μου το εμπνεύστηκα!»

25 χρόνια αργότερα, το 2010, κυκλοφορεί το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη “Η Έβδομη Αίσθηση”, που δεν αναφέρεται βέβαια στο κατάστημά μας. Είναι μόνον ευτυχής συνωνυμία και αφορμή σκέψεων. 

Ρωτήθηκε και ο Μίμης Ανδρουλάκης, η Έβδομη αίσθηση τι είναι; 

Και απάντησε: «Είναι η αίσθηση των αισθήσεων, η εσπεράντο των αισθήσεων, μία μεταφορά για να ειπωθεί αυτό που συνήθως δεν μπορεί να λεχθεί. Είναι η δύναμη που αναπλάθει το πασίγνωστο σε πρωτάκουστο. Η Έβδομη αίσθηση είναι μία αφήγηση που διαστέλλει το χρόνο, πολλαπλασιάζει τις πολλές ιστορίες σε μία και μαζί με αυτές και τις δυνατότητες της ύπαρξής μας. Είναι αυτό που γνωρίζουν οι άνθρωποι δίχως να μπορούν πάντα να το περιγράψουν με τη γλώσσα της γνώσης και της επιστήμης. Ό,τι είναι ανείπωτο, αυτό που σκοντάφτει στα όρια της γλώσσας». Οι σελίδες του βιβλίου είναι το πρόσχημα για να ξεκινήσει ο αναγνώστης τη δική του πνευματική και ψυχική εξερεύνηση μέσα στο εσωτερικό σκοτάδι του. «Να σκεφτεί το άσκεφτο. Να ομολογήσει το ανομολόγητο. Να χτίσει το άκτιστο και να καταστήσει εφικτό το ανέφικτο της Έβδομης αίσθησης». 

«Κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει με τον αριθμό 7» γράφει στο βιβλίο του. «Φαίνεται ότι μέσα στην ιστορία και στη σκέψη και στον εγκέφαλό μας ο αριθμός 7 κατέχει μία ιδιαίτερη θέση. Το 7 είναι ο αριθμός της ιερότητας, της παρθενίας, του σχηματισμού, της διάρκειας. 7 πλανήτες, 7 μέρες της εβδομάδας, 7 νότες, 7 χρώματα, 7 θανάσιμα αμαρτήματα, 7 αρετές, 7 σοφοί της Ελλάδας. Η Έβδομη ημέρα συμβολίζει τη συμμαχία με τον Θεό, που ολοκλήρωσε το έργο του και ανεπαύθη».

Σταθερό σημείο αναφοράς του βιβλίου, ο Επιμενίδης. Ο 7ος σοφός της αρχαιότητας που προβλέπει τα μελλούμενα και προειδοποιεί για επερχόμενους κινδύνους.

Και ο Ζινεντίν Ζιντάν! Ο Γαλλοαλγερινός άσος του ποδοσφαίρου πώς μπλέκεται στην Έβδομη αίσθηση; Η 7η πλαγία του Ζινεντίν Ζιντάν. «Ο Ζιντάν, με μία υψηλής ευφυΐας ενέργεια, μου υπενθύμισε ότι γνωρίζουμε πολύ περισσότερα από όσα μπορούμε να πούμε. Αφορμή ήταν μία σκηνή σπάνιας γοητείας από αθλητική, γεωμετρική και αεροδυναμική άποψη. Ο Ζιντάν ετοιμάζεται να χτυπήσει το φάουλ 25 μέτρα από την εστία. Ο διαιτητής κανονίζει το αμυντικό τείχος, που μου φαίνεται ότι καλύπτει το ένα δοκάρι και το 77% της εστίας. Ο Ζιντάν τοποθετεί την μπάλα, παίρνει φόρα και καθώς κυρτώνει υπερβολικά το σώμα του τη χτυπά δυνατά στο πλάι με εξωτερικό φάλτσο. Αυτή ανυψώνεται, οι παίχτες αναπηδούν, η μπάλα περνάει λίγο πάνω από τα κεφάλια τους, νομίζεις ότι με την τροχιά της θα φύγει άουτ, αλλά περνά πάνω από τη δεξιά πλευρά του τείχους, στρίβει από τα δεξιά στα αριστερά, κατεβαίνει απότομα και καρφώνεται στα δίχτυα γλείφοντας το δοκάρι! Ο τερματοφύλακας μένει εμβρόντητος! Ο Ζιντάν όσες φορές κι αν ρωτήθηκε δεν μπορούσε να ανοίξει το στόμα του. Το έκανε, αλλά δεν μπορούσε να το πει. Αυτό είναι η 7η αίσθηση».  

Κι αν σκεφτεί κανείς την ταχυδρομική διεύθυνση της Έβδομης Αίσθησης, δεν θα αποφύγει να σκεφτεί ότι όλα γύρω μας είναι μια μαγική σημειολογία ή μια σημειολογική μαγεία: Χαριλάου Τρικούπη 77 !

Γιατί συμπτώσεις δεν υπάρχουν. Γιατί τίποτα, μα τίποτα στον κόσμο, δεν συμβαίνει τυχαία. Γιατί αυτό που κάνουμε αλλά δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, δεν είναι απλά “από την τρέλα μας”. «Αυτό είναι η 7η αίσθηση»!